Dostoyevski Sözleri? Dostoyevski Kimdir? Dostoyevski kitapları? Dostoyevski nerelidir?

Dostoyevski her daim yapıtlarıyla insanlara yol göstermiş, iyi kötü, zengin fakir ayrımını çok başarılı bir şekilde işlemiş ve her daim takip edilen ve edebiyatın öncülerinden olan bir yazardır. Peki, Dostoyevski Sözleri? Dostoyevski Kimdir?Dostoyevski kitapları? Dostoyevski nerelidir?

DOSTOYEVSKİ SÖZLERİ

Burada aptalca sayılan bir şey, yarın komünde akıllıca görünecek; burada şimdiki şartlar altında doğal olmayan bir şey, orada tamamen doğal sayılacaktır...
Acı ve üzüntü, vicdan ve derin bir yürek için her zaman zorunludur.
Yazar olarak pek çok kusurum olduğunu biliyorum. Çünkü öncelikle ben kendim, hiç hoşnut değilim kendimden. Kendi kendimi tarttığım bazı anlarda, çoğu kez, sözcüğün tam anlamıyla, anlatmak istediğimin ancak yirmide birini arılattığımı, belki de hiç anlatamadığımı gördüğüme inanmalısınız. Beni kurtaran şey, Tanrının bir gün bana o kadar güç ve esin göndereceği ve benim de kendimi daha noksansız anlatabileceğim, kısacası, yüreğimdeki ve hayal gücümdeki her şeyi ortaya koyacağım konusunda beslediğim alışılmış umuttur.
Bana gelince, sizlerin ancak yarıya kadar getirmek yürekliliğini gösterdiğiniz şeyleri ben sonuna dek götürmekten başka bir şey yapmadım yaşamımda.
"Gerçekten de böyle bir gökyüzünün altında envaiçeşit aksi ve hırçın insan yaşayabilir mi?"
"İnsana lüzumlu olan tek şey, onu nereye sürükleyeceği belli olmayan hür iradedir."
"Aşkları ne kadar saf, masumdu ve insanlar ne kadar da zalimdi!"
Kimi zaman hayatta hiç tanımadığımız kişilerle öyle karşılaşmalar olur ki, kendileriyle daha bir kelime konuşmadan ilk bakışta onlarla ilgilenmeye başlarız.
Başkalarının zavallılığına bakıp kendi haline şükredenlerden tiksiniyorum.
Hayatta bazen birisine o kadar gereksinim duyarsınız ki; bunun sevgiden çok nefretten kaynaklandığını bile bile yine de katlanırsınız bir çok şeye.
Yeni bir adım atmak, yeni bir kelime söylemek, insanların en fazla korktuğudur.
Hiçbir insan belirli bir amacı olmadan ve bu amaç için çaba sarf etmeden yaşayamaz. Eğer amaç ve umut bir kez kaybolursa, iç sıkıntısı o insanı genellikle bir canavara dönüştürür
Çünkü insanlar kendileri mutsuz olmadıkça, başkalarının mutsuzluğunu asla anlayamazlar."
"Ama ümit insanı aldatır..."
"Bir insan, başkasını kınamadan önce, yaşamın ne olduğunu bilmelidir."
Sonsuz bir karanlığın sonsuz bir denizin ortasında ayakta durabilecek bir kaya parçasının üstünde sonsuza kadar durmaya razıydı, bile bile ölmektense. Yaşamak, sadece yaşamak! Hayat ne olursa olsun yaşamak..."
İktidar, ancak eğilip onu almak cesaretini gösterenlere verilir. Bir tek şey söz konusuydu burada, cesaret! -
Önce biraz ağladılar ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır!
Hakkında yeni bir şey söylenemeyecek kadar eski bir konu yoktur.
Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil; o kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktır.
Yarının hiçlik olması tehdidiyle mutlu olamam ve olmayacağım. Derin bir hakaret bu… O yüzden, beni acı çekmem ve yok olmam için, fikrimi sormadan ve küstahça var eden bu doğayı; su götürmez davacı, savcı ve davalı rolümle kendimle birlikte mahkum ediyorum…
Doğayı yok edemediğim için de sadece kendimi yok ediyorum… Hiçbir suçlunun bulunmadığı bir tiranlığa katlanmaktan bezmiş olarak."
Anıların güzel olanları da kederli olanları da insanı hep hüzünlendirir."
"Kafamdaki düşünceler de tuhaf, onların da bir ağrısı var sanki."
"Pek iyi değilim. Duygularım ölmüş gibi."
"Sen ne dersen de iki gözüm; toplumun yoksul insana saygısı yoktur."
"Hem gülmek hem ağlamak geliyor içimden!"
Bir insanı, hele hele bir çocuğu iyi yola sokmak istiyorsan itip kakmayacaksın onu...
Çocuklara bir kat daha özenle davranmak gerekir. Ah siz ilerici kafasızlar, dünyadan haberiniz yok! İnsana saygınız yok.
"İnsan ne kadar kurnazsa, basit şeylerden tuzağa düşürüleceğinden o kadar az kuşku duyar."
"İnsanın ruhunu yücelten acı, ucuz bir mutluluktan daha değerlidir."
Varlığı birşey kazandırmayan insanların, yokluğu da bir şey kaybettirmez.
Aslında insanın canını en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır.
Hayaller aleminde yaşayan birinin, isteğine kavuştuktan sonra ondan tekrar ayrılmasının ne kadar korkunç bir şey olduğunu bilemezsiniz.
"En kötüsünü bilip mutsuz olmak, boş hayallerle mutlu olmaktan iyidir."
'Korkak, korkar ve kaçar... Korkan, ama kaçmayan, henüz korkak değildir."
"Belki de düşündüklerinizin en önemlisini başkasına açmadan bu dünyada.
Her şey insanın içinde yaşadığı ortama, şartlara bağlıdır. Herşeyi belirleyen çevredir, insansa bir hiçtir.
İnsanın zihni neyle meşgulse rüyasında onu görür. Hele içiniz rahat olmadı mı, gerçeğe ne kadar da uyar rüyalarımız!
Sevimli bir şeydir yalan, çünkü gerçeğe götürür bizi. Hayır, kötü olan, yalan söylerken söyledikleri yalana kendilerinin de inanmaları.

DOSTOYEVSKİ KİMDİR?

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski11 Kasım 1821 Moskovadoğan ve 9 Şubat 1881, Jülyen: 28 Ocak, Sankt-Peterburg'da vefat eden Rus roman yazarı.

Çocukluğu sarhoş bir baba ve hasta bir anne arasında geçiren Dostoyevski, annesinin ölümünden sonra Petersburg'daki Mühendis Okulu'na girdi. Babasının ölüm haberini burada aldı. Okulu başarıyla bitirdikten sonra istihkâm bölüğüne girdi. Bir yıl sonra istifa ederek buradan ayrıldı.[1] Ordudan ayrıldıktan sonra edebiyata yönelen Dostoyevski'nin ilk kitabı İnsancıklar, 1846 yılında yayımlandı. Bu eserinin ardından yazdığı kitaplarla beklediği başarıya ulaşamayan Dostoyevski'nin umudu kırıldı ve politikayla ilgilenmeye başladı.

Kaynak: Haberler.com / Gündem