Unutulmaması İcap Eden Şeyler: Kral Kupası'nın Öyküsü

“Herhangi birinin ölümü

Beni de yaralar ey dostlar

Çünkü parçasıyım ben insanlığın

Sorma kimin için çalıyor çanlar

Ola ki senin içindir

Sana da tehlike var”

William Shakespeare kadar olmasa da Britanya’nın ünlü şairlerinden John Donne’nin bu dizelerini işiten Ernest Hemingway, İspanya iç savaşını anlattığı muhteşem eserinin ismini sonunda bulmuştu.

Yaşlı Adam ve Deniz isimli romanıyla Nobel Ödülü’nü hak kazanan Amerikalı, vatanından çok sevdiği İspanya’da bulunduğu dönemi mümkün mertebe kitaplarına yansıtıyor, gördüğü acı tecrübeleri, kalemiyle sayfalara damlatıyordu. İspanya’nın yeşil çimlerinde de bir savaş vardı… Ancak bu muharebe tüfekle değil, meşinden bir topla yapılıyordu.

1939’dan 1975 yılına kadar General Francisco Franco’nun bizzat onuruna yapılan İspanya Kral Kupası’nın temelleri 1902 yılında atılmış, Real Madrid’in başkanlık görevini de yapacak olan Carlos Pedros’un dâhiyane fikriyle ortaya çıkmıştı.

"Onların altı yabancısı vardı!"

Katalan bir aileden gelen Pedros, Kral 8. Alfonso’yu onurlandırmak için böyle bir öneri de bulunmuş, futbol yetkilileri de kupayı hemen ‘oldurmuştu’.

İşte bu şekilde ortaya çıkan Kral Kupası’nda 1899’da kurulan Barcelona ve 1902 yılında futbol dünyasına ‘merhaba’ diyen Real Madrid karşı karşıya gelecekti. 1902 yılının bilinmeyen bir gününde yarı finalde buluşan ezeli düşmanların müsabakası 3-1 Katalanlar lehine bitecekti. Gollerinin kimin ayağından –ya da kafasından- geldiği belli olmayan maç için Madridliler şu savunmayı yapmıştı, “Onların altı yabancısı vardı!”

Madrid’de oynanacak olan finalde Barcelona şimdilerde esamesi okunmayan Bizcaya’ya 2-1 kaybedecek, kupayı kazanmak için yedi yıl beklemek zorunda kalacaktı.

İşte böyle başladı Barça ve Real’in Kral Kupası serüveni. 1916 yılına kadar bir daha buluşmadı bordo-maviyle, eflatun-beyaz. Kupanın tuhaf düzeni sebebiyle tam dört kez karşı karşıya geldiler aynı sene. Kayıtlara geçen ilk golleri Barcelona’dan Alcántara ve Martínez, Real Madrid’den ise Petit atmıştı. Diğer ayaklarda ise, Madrid’in şu anki mabedine adını vermiş olan Bernabeu’nun ağları sarstığını görmüştü futbolseverler.

Top yerine tüfek

İki takım da en fazla yarı final görmüştü rekabette. Tâ ki 1936 yılına kadar. Sivil savaşın ilk meydan muharebesi Valensiya-Mestella’da yapılıyor, Kralcılar rakiplerini 2-1 yenerek kupayı mavi göklere kaldırıyordu. Ancak kupa uğursuz gelecek, masmavi renkler siyaha solacaktı üç yıl için…

O maça kadar top tepmekle meşgul ayaklar, Rus yapımı Mosin–Nagant’ın bir benzeri olan tüfeklerin güzelim topraklarda taşınmasına yardım edecekti. 1936-39 yılları arası savaş nedeniyle ara verilen kupa 1939’da kaldığı yerden devam sürecekti. Tabii eski tadından yoksun; eğlencesinden noksan bir vaziyette.

Franco'nun tehdidi ve 11-1

Ve o uğursuz maça sebebiyet veren 90 dakika gelip çatmıştı 1943 yılında… Barcelona ve Real Madrid savaş sonrası ilk kez bir Kral Kupası mücadelesinde buluşma fırsatı yakalamıştı. İlk maç Barcelona’nın 3-0’lık üstünlüğüyle sona ermişti. Ancak artık rejim Franco’nun faşist falanj diktatörlüğüydü. Takımı elenecek değildi ya!

Franco'nun talimatıyla Barcelonalı futbolcular tehdit ediliyordu. İç Savaş'ta suçları silinen futbolcuların, kabarık sicillerinin tekrar başlarını ağrıtacağı, dosyaların tekrar açılmaması adına 'uygun futbol oynayın' direktifiyle sindirildiği konuşuluyordu. Maçta da olanlar oluyor tabii. Pruden 5. dakikada perdeyi açıyor, ilk yarının tabelaya 8-0 olarak yansıyordu! Evet, 8-0! İkinci yarıda Alonso, Barianga ve Botella'nın golleri skoru belirliyor, Real Madrid finale yükseliyordu... Sonucu hâlâ tartışılan bu şaibeli maçı Real Madrid 11-1 kazanmıştı!

Bu tarihten sonra Barcelona, Franco’yu inim inim inletecekti. 1975 yılında hayata gözlerini yuman Franco, kendi adına düzenlenen kupanın, Katalanların elinde yükselmesine tam sekiz kez şahitlik etti.