Süleyman Demirel'in Hiç Bilinmeyen Görüntüleri

Dokuzuncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'in adını taşıyan 'Demokrasi ve Kalkınma Müzesi', dün, memleketi Isparta'nın Atabey İlçesi'ne bağlı İslamköy'de çok sayıda ünlü davetlinin katılımıyla açıldı. Demirel'in 50 yıllık siyasi yolculuğunun, memleketi İslamköy'den Çankaya'ya serüveninin bilgi ve belgeleriyle yer aldığı müze, birçok alanda ilkleri barındırıyor.

Türkiye'nin 'Baba' lakaplı siyasetçisi, bir dönemin 'Barajlar Kralı' Süleyman Demirel adına, kardeşi Şevket Demirel tarafından yaptırılan müzede, Demirel'in çocukluğundan üniversite yıllarına, DSİ Genel Müdürlüğü'nden siyaset sahnesine ilk çıkışına, kurduğu hükümetlerden seçim mitinglerine, eşi Nazmiye Demirel ile özel fotoğraflarından Çankaya Köşkü'ndeki yıllarına kadar uzanan pek çok fotoğraf yer alıyor.

Müzedeki koleksiyon ise Süleyman Demirel'in çocukluğundan itibaren memuriyet, siyasi parti genel başkanlıkları, başbakanlık ve cumhurbaşkanlığı yaptığı dönemlerde kendisine yurt içi ve dışında verilen, hediye edilen, satın aldığı objelerden oluşuyor. Karikatürlerine de yer verilen müzede, Demirel'in seçim dönemlerinde aldığı oylar da grafiklerle anlatılıyor.

17 bin metrekarelik alana kurulu müzede, Demirel'in devlet memurluğuna başladığı 1949 yılından bu güne toplanan 45 bin kitap, 32 bin gazete ve dergi, 126 bin fotoğraf, 6 milyon doküman, 6 bin teyp kaydı ve kaset, 4 bin tablo, 450 giysi, 100 halı- kilim ve Demirel'e yurtiçi ve yurtdışı gezilerinde hediye edilen 8 bin eşya sergileniyor.

Külliyede yer alan Müze Ev'de ise Demirel ve ailesinin 1920'den bu yana kullandığı beşiği de dahil olmak üzere, bütün eşyalar yer alıyor.

Açılış töreni sırasında gazetecilere dağıtılan müzede yer alan fotoğraf ve eserlerin kopyalarının yer aldığı harici bellek, Demirel'in 90 yıllık yaşamından kesitler sunuyor.

Demirel'in darbe yıllarında çekilmiş fotoğraf ve belgelerin de bulunduğu eserler arasında Kenan Evren'in kendisine hitaben yazdığı 12 Eylül 1980 tarihli mektup da bulunuyor.

Evren, mektubunda, Demirel'e Türk Silahlı Kuvvetleri'nin yönetime el koyduğunu bildirip Hamzaköy- Gelibolu'ya götürüleceklerini bildiriyor. Bu belgelerin yanında ise eşi Nazmiye Demirel'in ağlarkenki fotoğraflarına yer veriliyor.

Müzeyle ilgili notlarda ise "Bu müze, cumhuriyetin şahidi, savcısıdır. Müzeye konulmuş olan fotoğraf ve dokümanlar da delilidir" sözlerine yer veriliyor.