Lokalize: 123

Kapı Açılış: 20: 30

123: 21: 30

123, başka bir deyişle 1, 2, 3, ilk kurulduğu dönemde hep 123 bpm hızında olmak koşuluyla elektronik çıt pıt altyapılar üzerine çalan 3 kişilik bir gruptu. 2004'ten 2009'a kadar enstrumantal kaldılar. 2009'da ilk albümleri olan aksel'i yayınladılar, albüm grubun bu enstrumantal halini yansıtsa da kayıtlardan hemen sonra vokalistleri Dilara'yı ekibe dahil etme kararı almışlardı artık. Yine de bu ilk albümde Berke'nin sesinden dinleyebileceğiniz 4 tane vokalli şarkı da vardır. Varolmayan bir filmin müziği tadındaki bu ilk albümün özelliği kapağının 230 sayfalık resimli bir kitap olmasıydı. Bir üçlemenin ilk bölümüydü aksel, tamamen rastlantısal olan başka bir detay vardı: aksel'in kapağındaki sarı, çok sonradan anladılar ki Pantone 123 C kodundaydı (RGB 255 199 44 / CMYK 0 19 89 0). Boynundaki atkıların rengi değişip duran ve çantasında bir baykuşla gezen, huzuv apartmanının yalnızı aksel, kar ekspres isimli trenle kuzeye uzun bir yolculuk yapıyor ve anja adındaki balinaya varıyordu. Derken grup hikayenin kalanına yönelmek yerine 2004-2009 dönemindeki eski kayıtlarını derlemeye karar vererek, stereo love adında bir ara albüm yayınladı, işte bu albümü elinize bir metronom alarak dinlerseniz bütün şarkıların 123 bpm hızında olduğunu hesaplayabilirsiniz. 6 şarkının 3'ünde Dilara'nın sözlerini ve sesini duyabilirsiniz, son şarkı Damla'da ise konuşmakta olan Esin Gündüz'dür. stereo love ardından grup yeniden üçleme üzerinde çalışmaya koyuldu ve yine kalınca bir kitabın kapaklık ettiği arve albümü yayınlandı. Sene 2010'du. Kitabın baş kahramanı arve, bir ağaç evde yaşayan ve aksel'i kuzeye götüren trenin makinisti olan adamdı. Bu albüm boyunca Dilara ve Berke tüm şarkıları birlikte söylediler. Grubun her daim ilham kaynağı olan Norveç'li trompetçi Arve Henriksen albüme ismini veren arve şarkısına nefesini katarak resmen imzasını atmıştır. Kitabın içinden çıkan CD'nin üzerinde yazı yoktur, bir kütük kesiti görseli vardır. 2012 gelindiğinde üçlemeye yine bir ara verildi ve Dilara'nın iyice ön planda olduğu Lara albümü yayınlandı. Bu albümde ilk kez tüm sözler Dilara'nındı. Sonunda Norveç'te Kai Andersen tarafından mikslenen albüm Bodrum'da bir taş evde kaydedilmiştir. Yokuz şarkısında Hakan Kurşun, Sun in the arms of love'da Ilhan Erşahin ve Trip'te Arto Tunçboyacıyan gruba eşlik etti. Sıra üçlemeyi bitirmeye geldiğinde Burak gruptan bir süreliğine ayrılma kararı aldı ve yerine iki yeni üye geldi: gitar ve trombonda Arda ve vibrafon ve perküsyonda Seçil. Böylelikle son albüm olan anja grubun yeni şekliyle kaydedilmiş oldu. Albüm dijital olarak yayınlanmış olsa da kalın kitap henüz basılmadı. Balina anja'dan başka bir anja'nın varlığını anlatan kitap aslen bu karakterin kendi el yazmasıdır ve günlük niteliğindedir. Üçlemenin sonu olan bu kitabı yayınlamak grubun boynunun borcudur. Albüme sesini bağışlamış konuk müzisyenler ise sırasıyla şöyledir: Drill'de Norveç'li trompetçi Gunnar Halle, There I go, anja ve Not mine şarkılarında saksafon ve bas klarnette Barış Ertürk, Undertow şarkısında akustik gitarda Selim Saraçoğlu ve beden perküsyonculuğunda Gökçe ve Ayşe Gürçay. 2014'te yayınlanan anja'nın ardından 2015'te grup Burak'lı dörtlü kadrosuna geri döndü ve şimdi Arda da onlara ekleniyor olacak.

Berke Can Özcan - davul, perküsyon

Dilara Sakpınar - vokal, synth

Burak Irmak - klavyeler

Feryin Kaya - bas

Arda Erboz - gitarlar