TÜM KATEGORİLER
Sakarya'da El Yapımı Ayakkabı Üretimi Nesilden Nesile Devam Ediyor
Sakarya'nın Akyazı ilçesinde 82 yaşındaki Cemalettin Anıl ve oğlu Mustafa Anıl, yaklaşık 50 yıldır el yapımı ayakkabı üretip tamircilik yapıyor. Mesleklerini sürdürmek için çırak bulmakta zorluk çeken Anıl ailesi, bu geleneği yaşatmaya kararlı.
Sakarya'da yaklaşık 50 senedir birlikte el yapımı ayakkabı üretip tamircilik yapan ustalar Cemalettin ile oğlu Mustafa Anıl, çırak bulamadıkları mesleklerini sürdürmek için her gün tezgah başına geçiyor.
Akyazı ilçesinde 15 yaşında el işçiliğiyle ayakkabı üretimi ve tamirciliğine başlayan 82 yaşındaki üç çocuk babası Cemalettin Anıl, mesleğe kazandırdığı oğluyla 47 yıldır mesleğini icra ediyor.
Cemalettin Anıl, AA muhabirine, 58 yıl önce kendi iş yerini açtığı mesleğe aralıksız devam ettiğini ve ilçede el işçiliği yapan tek ayakkabı imalatçısı olduğunu söyledi.
Mesleğe başladığı ilk 1 senesinin çivi doğrultmayla geçtiğini anlatan Anıl, "15 yaşında Selahattin Uslu ustamın yanında başladım. 1 sene sadece çivi doğrultmayla geçti, sonra çivi eğitme, ilmek atma, kazıma ile kademe kademe devam etti." dedi.
Anıl, meslek hayatı boyunca 12 çırak yetiştirdiğini, kimisinin farklı mesleklere yöneldiğini, bazılarının ise eğitime devam ettiğini belirterek, son olarak oğluna zanaatı öğrettiğini kaydetti.
İlerleyen yaşına ve sağlık sorunlarına rağmen mesleğini severek sürdürdüğünü dile getiren Anıl, "1966'da kendi dükkanımı açtım, bu zamana kadar devam ettiriyorum. Aynı lokasyonda 5-6 dükkan değiştirdim ama 30 yıldır bu dükkandayım. 6 kez stent takıldı, beynimde pıhtı attı, tansiyon ve kalp rahatsızlıklarım var ama çalışmadan duramıyorum, işimi çok seviyorum." diye konuştu.
"Bazen birbirimize kızıyoruz, 15 dakika sonra 2 çay getiriyorum, karşılıklı içiyoruz"
Babasının yetiştirdiği 58 yaşındaki oğul Mustafa Anıl da 47 yıldır babasının yanında ayakkabı imalatı ve tamiri yaptığını ifade etti.
İlkokulda derslerin bitiminde babasının yanında yavaş yavaş mesleği öğrenmeye başladığını aktaran Anıl, "Çivi sökmeyle başladım. Kalfalar vardı o zamanlar, onların yanında biraz öğrendim. İlk başlarda zorluk çekiyorsun, ilaç kokusu, bıçakların parmakları kesmesi. İşe başladığımda 1 hafta çalıştıktan sonra ilaç kokusu bana zarar verdi. Alışamadı vücudum, 2 gün yattım, sonradan alıştım." şeklinde konuştu.
Anıl, askerlik görevini yaptıktan sonra babasının yanında mesleğine devam ettiğine değinerek, konuşmasını şöyle sürdürdü:
"Çırak bulmakta güçlük çekiyoruz. Bu mesleğe devam etmek istemiyorlar, fabrikalara gidip para kazanmak istiyorlar. Kimisi çalışıyor, kimisi çalışmıyor. Babamla arada bazen birbirimize kızıyoruz, çıkıyorum dükkandan 15 dakika sonra gelirken 2 çay getiriyorum, karşılıklı içiyoruz. Gelecek neslin bu mesleği öğrenmesi lazım, bitmeyecek meslek bu. İnsanlar sağ olduğu müddetçe geliri olan bir meslek."
