Pablo Neruda şiirleri - En güzel kısa 5 Pablo Neruda şiiri

Ölümünden üç gün öncesine kadar yazmayı bırakmayan Pablo, hayatının merkezine sözcükleri aldı. Yaşadığımı İtiraf Ediyorum adını verdiği otobiyografisinde şöyle diyordu: "Benim hayatım, bütün hayatlardan oluşmuş bir hayattır." PABLO NERUDA ŞİİRLERİEn güzel kısa 5 Pablo Neruda şiiriBİZLER SUSUYORDUKBilmek acı çekmektir. Ve bildik;Karanlıktan çıkıp gelen her haberGereken acıyı verdi bize:Gerçeklere dönüştü bu dedikodu,Karanlık kapıyı tuttu aydınlık,Değişime uğradı acılar.Gerçek bu ölümde yaşam oldu.Ağırdı sessizliğin çuvalı.UNUTMAK YOKBunca zamandır nerede olduğumu soracak olursan"Oldu bir şeyler" demeliyimoturmalıyım bir taşakararan dünyada,kendini yemiş bitirmiş bir nehirde.Korumasını bilmiyorum yitirdiklerini kuşlarınGeride bıraktığım deniziya da çığlığını kızkardeşimin.Nedir bu toprağın zenginliği?Gün neden günle kapanıyor?Neden karanlık gece çalkalanıyor ağzımda?Ve ölüm neden?Nereden geldiğimi sormayacak mısın?Anlatayım sana;Kırık şeyleriAcılı kaplarıSık sık tozlanan koca sığırlarıve tutulu kalbimi.Bunlar ne belleğimizde uyanan sarı güvercinler,ne de anılardır kuşaktan kuşağa akan.Ağlayan yüzlerdir bunlar,Parmaklardır gırtlağımızdaki,ve toprağa düşen yapraklardır.Yiten günün karanlığıdır.Yeşertir kaleleri hüzünlü kanımızdaki.İşte menekşeler ve işte kırlangıçlar,Sevdiğim her şeyTatlı mesajlar veren günbegünaçıkta zamantatlılığı artan.Kaçamayız biz; Dişlerimizin arasından:Neden kemiriyor boşa giden zamansessizlik kabuğunu?Ne yanıt vereceğimi bilmiyorum.O kadar çok ki ölümüzVe o kadar çok ki kızıl güneş önünde setlerVe o kadar çok ki çarpık kabuklu başlarVe o kadar çok ki öpücüklerimizi engelleyenlerVe o kadar çok ki unutmak istediklerim.BU AKŞAM EN HÜZÜNLÜ ŞİİRBu gece en hüzünlü şiiri yazabilirimŞöyle diyebilirim: gece yıldızla doluVe yıldızlar, masmavi titreşiyor uzaktaŞakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı.Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirimSevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.Kollarıma aldım bu gece gibi kaç geceKaç defa öptüm onu sonsuz göğün altındaSevdi beni o ben de bir ara onu sevdimO durgun, iri gözler sevilmez miydi amaBu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmaklaDuyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.Ota düşen çiy gibi, düşmekle şiir canaNe gelir elden, sevgim onu tutamadıysa.Gece yıldız içinde, o yoldaş değil banaHepsi bu. uzaklarda şarkı söylüyor biri.Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolaycaGözlerim arar onu, yaklaştırmak ister gibiYüreğim arar onu, o yoldaş değil banaArtık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştimSesim arar rüzgarı ulaşmak için onaEllere yar olur. öpmemden önceki gibi.O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarlaArtık sevmiyorum ya severim belki yineNe uzundur unutuş ah ne kısadır sevdaBöyle gecelerde kollarıma aldım çünküYüreğim dayanmıyor yitmesine kolaycaBelki bana verdiği son acıdır bu acıBelki son şiirdir bu yazdığım şiir onaGÜZ ÇİÇEKLERİNDEN NÂZIMA BİR ÇELENKNiçin öldün Nazım?ne yaparız şimdi bizşarkılarından yoksun?Nerde buluruz başka bir pınar kiorda bizi karşıladığın gülümseme olsun?Seninki gibi ateşle su karışıkacıyla sevinç dolugerçeğe çağıran bakışı nerdebulalım?Kardeşim,öyle yeni duygular, düşünceler yarattın kibende,denizden esen acı rüzgârkapacak olsa bunlarıbulut gibi, yaprak gibi sürükleniryaşarken seçtiğinve ölümünden sonra sana barınak olanoraya, uzak toprağa düşerler.Al sana bir demet Şili kasımpatılarıal güney denizleri üstündeki ayın soğuk parlaklığını,halkların savaşını, kendi dövüşümüve yurdumun kederli davullarının boğukgürültüsünükardeşim benim, dünyada nasıl yalnızım sensiz,çiçek açmış kiraz ağacının altınına benzeyenyüzüne hasret,benim için ekmek olan, susuzluğumu gideren, kanımagüç verendostluğundan yoksun.Hapisten çıktığında karşılaşmıştık seninle,zorbalık ve acı kuyusu gibi loş hapisten,zulmün izlerini görmüştüm ellerinde,kinin oklarını aramıştım gözlerinde,ama parlak bir yüreğin vardı,yara ve ışık dolu bir yürek.Ne yapayım ben şimdi?Tasarlanabilir mi dünyaher yanına ektiğin çiçekler olmadanNasıl yaşamalı seni örnek almadan,senin halk zekanı, ozanlık gücünü duymadan?Böyle olduğun için teşekkürler,teşekkürler türkülerinle yaktığın ateş için.SONBu sözcükleri kanımla yarattım,evet, acılarımla yarattım bu sözcükleri!Anlıyorum sizi dostlar, her şeyi anlıyorum.Benim olmayan sözcükler girdi araya,anlıyorum sizi dostlar!Havalanmak istiyormuşum gibikuşların kanatları, bütün kanatlarimdadıma yetişti,işte benim olmayan bu sözcüklerruhumun bu karanlık esrikliğini kurtarmaya geldi.Şafak,sıkıntı düğümlerini boğazımda hiçbu kadar sıkmadı sanki.Yine dekanımla yarattım, evet, acılarımlabu sözcükleri. Yarattım onları!Neşe için sözcükler yarattımalev alev bir taçken yüreğim;çivileyen acının sözcüklerini,sizi kemiren içgüdüleri,tehdit eden atılımları,sonsuz istekleri,açı kaygıları,ak şemsiye çiçekleriyle dolu kırmızı bir toprak gibiçiçeklenen ömrümü örten aşk sözcüklerini.İçimden taşıyorlardı. Hep taşmışlardır.Çocuk, acım çığlıktırve sevincimdir sessizliğim.Daha sonra unuttular gözlerherkesin yüreğinin rüzgarıylasüpürülen gözyaşlarını.Şimdi söyleyin bana dostlarnereye saklandığınıhıçkırıkların bu buruk öfkesinin.Dostlar, nereye saklandığını sessizliğin,hiçbir kulak, hiçbir bakışkendisini suçüstü yakalamasın diye.Sözcükler geldi ve bir şafak gibibastırılamaz yüreğim parçalandı onlar arasında,asılarak uçuşlarına,sürüklenip, çekilip kahramanca kaçışlarında,terkedilmiş ve çılgın ve onlar altında unutulmuş yüreğimölü bir kuş gibi, kanatlarının gölgesinde.Kaynak:

Pablo Neruda şiirleri - En güzel kısa 5 Pablo Neruda şiiri

Gündem Haberleri

Yaşamını "Benim için yazmak nefes almak gibidir," şeklinde özetleyen, en iyi aşk ve direniş şiirlerinin şairi Pablo Neruda şiirleri - En güzel kısa 5 Pablo Neruda şiiri

Pablo Neruda, , Haberler