Adnan Yücel şiirleri - En güzel kısa 15 Adnan Yücel şiiri

İlk şiiri "Ter Şiirleri" adıyla Yeni Adımlar dergisinde yayımlandı. Şiir ve yazıları Yapıt, Petek, Yeni Olgu, Somut, Türkiye Yazıları,Yazko Edebiyat, Anadolu Ekini, Dönemeç, Artı Oluşum, Edebiyat 81, Evrensel Kültür, Söylem, Sanat Emeği gibi dergilerde ve bazı gazetelerde yayımlandı. Bazı şiirleri Hollandaca'ya çevrildi. İşte en güzel kısa 15 Adnan Yücel şiiri ADNAN YÜCEL ŞİİRLERİ En güzel kısa 15 Adnan Yücel şiiri1. Yeryüzü Aşkın YüzüAşksız ve paramparçaydı yaşambir inancın yüceliğinde buldum senibir kavganın güzelliğinde sevdim.bitmedi daha sürüyor o kavgave sürecekyeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!Aşk demişti yaşamın bütün ustalarıaşk ile sevmek bir güzelliğive dövüşebilmek o güzellik uğruna.işte yüzünde badem çiçeklerisaçlarında gülen toprak ve ilkbahar.sen misin seni sevdiğim o kavga,sen o kavganın güzelliği misin yoksa...Bir inancın yüceliğinde buldum senibir kavganın güzelliğinde sevdim.bin kez budadılar körpe dallarımızıbin kez kırdılar.yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyizbin kez korkuya boğdular zamanıbin kez ölümledileryine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.bitmedi daha sürüyor o kavgave sürecekyeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!Geçtiğimiz o ilk nehirlerden berisuyun ayakları olmuştur ayaklarımızellerimiz, taşın ve toprağın elleri.yağmura susamış sabahlarda çoğalırdıktörenlerle dikilirdik burçlarınıza.türküler söylerdik hep aynı teldenaynı sesten, aynı yürektendağlara biz verirdik morluğunu,henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...Ne gün batışı ölümlerin üzüncünene tan atışı doğumların sevincineey bir elinde mezarcılar yaratan,bir elinde ebeler koşturan doğabu seslenişimiz yalnızca sanayaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğinibitmedi daha sürüyor o kavgave sürecekyeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!Saraylar saltanatlar çökerkan susar birgünzulüm biter.menekşelerde açılır üstümüzdeleylaklarda güler.bugünlerden geriye,bir yarına gidenler kalırbir de yarınlar için direnenler...Şiirler doğacak kıvamda yineduygular yeniden yağacak kıvamda.ve yürek,imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.ey herşey bitti diyenlerkorkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.ne kırlarda direnen çiçeklerne kentlerde devleşen öfkelerhenüz elveda demediler.bitmedi daha sürüyor o kavgave sürecekyeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!2. Acının Rengi..ey acılara tat veren güzellikYüreğimize hoşgeldinGeldin deÇiçekli dallara döndürdün öfkemiziArtık ister dolu yağsın ömrümüzeİsterse karBiz ki bildikten sonra sevmeyiBütün sabahlarAcı renginde olsa ne çıkar.3. Acıya Kurşun İşlemezSabrın çalkalanıp taştığı sulardadırÇığlıklarla parçalanmış uykulardaBuruşturulup atılmış aşklardaVe çalınmış mutluluklardadırSes ile yürekBüyük rüzgarların o yanık şarkısıHala yükselir içimizden dağılırCoşkunun doruklarında sürer yankısıİlk kurban adanırken bir nehireKorkunun ilk nişanında başlamıştırGözyaşının ilk damlasından kalmayaslı baharlarla gelmiştir bugüneKanla yazılan yasalarlaAçlığın otağ kurduğu sabahlaraVe sonuçsuz kalan ahlarla gelmiştirAcıya kurşun işlemez artıkölüm bile bu acıyı cellat bilmiştirYok bundan böyle ter yarasıZincir tusaklığı ve sabırKırbaç yalvartması sessizliğinCan pazarı ve kahır yokHer şey yaşanan şu gün gibi gerçekAdımız halk olduğu günden beriBir direnç olmuştur bizde sevinçlerŞimdi acının her kuraklığındaOnlarYüreğimizin ovalarına çiselenirlerBoşuna değil bu ölürcesine sevmekVe ölürken bile yürümekBoşuna değilHep yatağı olduk tarihin ırmağınınYenilgilerle durulmanınZaferlerle köpürüp kabarmanınAma hiç bir zamanAnası olamadık geçmişi doğurmanınYıdızlar ve sular tanıktıraç ve kavruk bir memedenDirenmeyi yudum yudum emenBir çocuk gibi öğrendikVe direndikOrdular kurduk türkü renklerindenBütün ağıtları bir hücumda yendikAcıya kurşun işlemez artıkBiz yaşamayı zulümsüz sevdik4. Ağlatan MutlulukÇıksam şimdi güzelliğin gökyüzüneDolaşsamGörsem bütün tanrısal sevgileriÖlümsüzlüğün sofrasına bağdaş kursamVe anlatsamAnlatsam o ağlatan mutluluğuBilmem inanır mı bana maviliklerSuskun bir coşkunun doruklarındaPürköpük ve rüzgarlıBir nehir kahkahasıydı gözyaşıVivaldi böyle dinlenirmiş meğerMutluluk bile sensiz çekilmezmişBen ki yaşamı toprak bilmiştimNice tohumlar ekmiştim bunca yılGeç anladımAşkın tohumu sensiz ekilmezmişSessizlik açarken zulüm bahçeleriGözlerinde bir anda dört mevsimHer mevsimin güzelliğinde senBunca ayrık ve diken içindenGüle çıkmak işte budur desemBilmem inanır mı bana çiçeklerİçimde sayısız denizlerin şahlandığıO günü tarihlesem şimdiIrmak ırmak çizsem zamanın yüzüneAdına sonsuzluk desemVe her saniyesini o sonsuzluğunAn be an şiirleştirmek istesemBilmem inanır mı bana sözcükler5. AyışığındaGeceler midir tükenip gidenAylar mı yoksa ay ışığındaEy soluğumu soluğunda sevdiğimSesimi sesinde dinleyip,yüreğinin rengine gönül verdiğim.Bil ki senden uzak ne kuşları avutabilir beni buranın6. Bir SesOnurun çırpındığı bütün göğüslerdeAzgın lokomotifler gibi her nefesBir ses dolaşıyor yürekten yüreğeBir sesYalayarak geçiyor demir kapılarıTelörgülerde parmaklıklarda dolaşıyorKimse görmüyor belki duymuyor daBir ses dolaşıyor her yerde her anBir sesBir ses ki yaşamın tümüne özdeşSağırların kulaklarına fırtınadırKörlerin gözlerinde güneşAdnan Yücel Şiirleri7. Bir Yeraltı Nehrini BeklerkenBir saz kadar mutluVe hüzünlü başlıyoruz bütün günlereVe bir türkü kadar sıcakBiliyoruz ki dağların göğsünü saracakVe yerinden oynatacak olan şafakOnuru ışık diliyleKaranlıkta koruyanlarla başlayacak8. Deli Yabancıey herşey bitti diyenlerkorkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.ne kırlarda direnen çiçeklerne kentlerde devleşen öfkelerhenüz elveda demediler.bitmedi daha sürüyor o kavgave sürecekyeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!9. Dörtlerin GecesiÖzlenen ateş yakılmıştı sonundaElden ele bütün dünyaya taşınmıştıKıvılcım dansıydı gözlerdeki sevinçKavga dağlarda bilinci kuşanmışZindanlarda dirence sarılmıştıVe haykıran dudaklarHer ihanet vakti çöl çöl yarılmıştı10. Geriye KalanNeyi yaşıyoruz şu andaNelerle sığmıyoruz dünyayaAşktanÖfkeye geçiriyoruz birdenbireSevinçten üzüntülereDurgunluktan coşkulara koşuyoruzCoşkulardanMutsuzluğa gömülüyoruz sessizceVe yaşıyoruz böylece her yılıKoskoca bitmez bir saniyedeBu çelişkili yürüyüşler içindeBizden ne kalır ki geriyeBir ölenle ölebilmekBir gülenle gülebilmekMutluluğuna sevinmek insanlığınKan ağlamak ölümlerineVe Afrika'lı kapkara bir acıyıDuyabilmek bembeyaz yüreğimizde11. Hangi Günün YüzyılıSancısını yaşıyorsun kaç zamandırYeni bir güne sevinçle başlamanınYoluna ışık tutan sözcüklerVar mı o günün ışıltılı kanatlarındaRüzgara dost olan soluklar var mıAltını çize çize soruyorsun nedenseKi hep aldatılmış olduğun kendineAdın çoktan çocuğa çıkmış oysaÇoktan anlaşılmaz olmuşsunŞu güzel ömrünün tam ortasındaKuşları sora sora düşen yapraklaraEy çılgınKanadı kırık her kuşaKanat olmaktan yorulmuşsunBulutları çarpışa çarpışa yorgunBir gökyüzüdür artık gülüşün12. Kuş Mitingi...Sonbahardan sonra ağaçlarHep duman açar Ankara'daSaksılarda yeşil bir yalnızlıkUzayıp gider ev tutsaklığındaKış boyu rüzgarsız ve çiçeksizNe gün kalır güneşin yüreğindeNe şafak ne sabahKar altında dilsiz ve sessizBir tohum gibi bekler baharıTaş üstünde topraksız çaresizSonbahardan sonra Ankara'ya dairHep aynı sözler söylenirAma yağmurYine utanır yağarkenKar yine yağmadan kirlenirSonbaharda sonra Ankara'daYalnızca kuşların isyanı vardırBakarsınız bir akşamüstüBütün ağaçlar kuş açmıştırVe gökyüzü meydanındaKuş dilinde bir miting başlamıştırBir çığlıktır artık yaşananSözcükler yetmez anlatmayaNotalar fırçalar susarÇünkü mitingden sonra kuşlarKırıp kanatlarınıAnkara' ya ölüm bırakırlar13. Kırdın KalbimiNe zaman yağmur yağsaBir buluşma yeri olurdunİstanbul'da rüzgâr soluklaraMavisi yasaklanmış denizKızıl tufanı yaratmadan dahaNe zaman yağmur yağsaTarihin şiir tanığı olurdunYağmurdan sonraToprak kokusu bakışlılaraTam otuz yıl nasıl kıydım sanaBin zehirli duman arasındaIslığınla besteledim hepEn pembe çocuk düşleriniPan'ın flütünden mi kalmaBabam'ın dilsiz kavalından mıHep rüzgârla bir tuttum seniHani yolu yakınAşkı sonsuz kılan rüzgârla birEy can içre cankörüğümHangi kentin temiz havasıYetmez oldu ki soluğunaÇıkardın kendini ölüm doruğunaÖlmek kolay değil cankörüğümKalbimde sevinç gözesi pınarlarKalbimde yaşamak aşkı çınarlarVe bir nice coşkular coşkularSende onlar gibi yaşayacaksınAkıp ırmaklara karışacaksınSırılsıklam bütün sevişmeleriYine soluğunla kurutacaksın14. Rüzgarla BirHangi günün gecesidir / yazı kışta kılan bilirGün içinde görünmeden / günü suya salan bilirDağlar düze iner birdenAşkı sonsuz kılan bilir / rüzgarla bir olan bilirGöl göl olur damda biri / çentik atar günlerineSel sel akar diğerleri / güneş güler tenlerineBiri bine döner birdenYolu yakın kılan bilir / rüzgarla bir olan bilirRüzgar çocuk sesleriyle / mavi bir düş kurar gökteSözde türkü dalda çiçek / olur açar her yürekteGözden perde iner birdenDüşü gerek kılan bilir / rüzgarla bir olan bilir15. Ne Zaman.Yine çığ basmış bütün yollarıYolu yok haber sormanınSelam iletmenin dostlaraHep kavgayla sürecek gibi yaşamKorkarım kiAşka zaman bulamadan gideceğizİçimizdeki sonsuz sevgileriAcının tabutuyla toprağa vereceğizKim bilirBelki yürürken belki yataktaBir yürekte bin şiir götüreceğizNe zaman tatlanacak bu yaşamUzun bir öpücük gibi dudaklardanSen söyle ne zamanYine sabır taşıyoruz evlereSabır ki doruklardan yüceHer adımdaGelecek türkülenirken ince inceApansız bir ölüm fırtınasıBir kanlı yağmurYaşam yasımızı tutuyor sessizceBu sabır çatlayacak bilirsinSel olup taşacak çekilen acılarBir günYa yeniden başlayacak o yağmurYa da dinecek bütün sancılarNe zaman söylenecek türkümüzHer yerde ve hep bir ağızdanSen söyle ne zamanKaynak:

Adnan Yücel şiirleri - En güzel kısa 15 Adnan Yücel şiiri

Gündem Haberleri

Adnan Yücel, , Haberler